ในปี 1988 Jon Leonhardt ลาออกจากวิทยาลัย ไม่กี่ปีต่อมา เขาเริ่มทำโครงการให้กับบริษัทประกันที่ต้องป้องกันตัวเองจากการถูกฟ้องร้อง ขั้นตอนการขอเวชระเบียนมักใช้เวลานานและใช้เวลานาน ดังนั้น Leonhardt จึงเริ่มนำเครื่องถ่ายเอกสารติดตัวไปด้วยและคัดลอกไฟล์ที่ลูกค้าขอ นี่เป็นจุดเริ่มต้นของสิ่งที่กลายเป็น RRS Medical ซึ่งช่วยให้โรงพยาบาลและผู้ใช้ที่ได้รับอนุญาตรายอื่นสามารถขอเวชระเบียน
ได้อย่างปลอดภัยและเป็นไปตามข้อกำหนด 20 ปีต่อมา
Leonhardt เริ่มคิดที่จะออกจากธุรกิจของเขา แต่ทางเลือกของเขามีจำกัด เรื่องราวของ Leonhardt เป็นเรื่องธรรมดาเกินไปสำหรับผู้ประกอบการ แต่ด้วยรูปแบบการลงทุนแบบไพรเวทอิควิตี้ที่ขยายออกไป ผู้ประกอบการจึงพบทางเลือกในการออกจากธุรกิจมากขึ้น
คลอเดนาคางาวะ | เก็ตตี้อิมเมจ
ที่เกี่ยวข้อง: ออกจากกลยุทธ์ผ่านสายตาของนักลงทุนเทวดา
ทำไมต้องขายเริ่มต้นด้วย?
Leonhardt พบว่าตัวเองลังเลระหว่าง RRS Medical ซึ่งเป็นอีกธุรกิจหนึ่งที่เขาก่อตั้งขึ้นในอุตสาหกรรมที่อยู่ติดกัน มีอสังหาริมทรัพย์เพื่อการลงทุนประมาณ 70 แห่งและร้านอาหารหลายแห่ง อุตสาหกรรมเวชระเบียนกำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงมากมาย โดยเน้นไปที่การแปลงเป็นดิจิทัลมากขึ้น Leonhardt ไม่แน่ใจว่าเขาต้องการลงทุนทางการเงิน เวลา และพลังงานที่จำเป็นเพื่อนำ RRS Medical ไปสู่ตำแหน่งที่จำเป็นเพื่อให้สามารถแข่งขันได้
ที่เกี่ยวข้อง: การวางแผนทางออกของคุณควรเริ่มต้นเมื่อคุณเปิดตัว
เหตุใดเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กจึงขาดตัวเลือกทางออกที่น่าสนใจ
ผู้ประกอบการที่สร้างบริษัทขนาดใหญ่มีปัญหาเล็กน้อยในการหาผู้ซื้อสถาบันหรือผู้ซื้อเชิงกลยุทธ์ เจ้าของบริษัทขนาดเล็กและขนาดกลางไม่มีความหรูหราเหมือนกัน แม้ว่านักลงทุนหุ้นเอกชนจะจ่ายเงินทวีคูณ15 ถึง 20 เท่าของกำไรของบริษัท (EBITDA) เพื่อซื้อบริษัทขนาดใหญ่ แต่พวกเขาจ่ายเพียง 5 ถึง 10 เท่าสำหรับบริษัทขนาดเล็ก ผู้ประกอบการขายบริษัทของตนให้กับบุคคลทั่วไปผ่านนายหน้าธุรกิจหรือเว็บไซต์รวมเช่น BizBuySell มักจะตั้งถิ่นฐานเพื่อผลกำไรทวีคูณสองถึงสี่เท่า มีหลายทฤษฎีว่าทำไมธุรกิจขนาดเล็กถึงต้องแลกกับตัวคูณที่ต่ำเช่นนี้ แต่ข้อโต้แย้งหลักข้อหนึ่งก็คือ พวกเขาต้องเผชิญความเสี่ยงที่มากขึ้นหากลูกค้าหลัก ซัพพลายเออร์ หรือพนักงานจากไป ในขณะที่ธุรกิจขนาดใหญ่สามารถรับความเสี่ยงเหล่านี้ได้ดีกว่า
ที่เกี่ยวข้อง: 5 วิธีในการนำบริษัทของคุณไปสู่ทางออกที่ประสบความสำเร็จ
รูปแบบการลงทุนภาคเอกชนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร
บริษัทหลักทรัพย์เอกชนนั่งอยู่บน “ผงแห้ง” หรือทุนที่ไม่ได้ลงทุนมากกว่าที่เคยเป็นมา ปริมาณผงแห้งที่ถือครองโดยกองทุนหุ้นเอกชนเพิ่มขึ้นเป็น2.5 ล้านล้านดอลลาร์ในปี 2562เพิ่มขึ้นจากประมาณ 400 พันล้านดอลลาร์ในปี 2543
กองทุน PE จำเป็นต้องใช้เงินทุนเพื่อให้ผลตอบแทนแก่นักลงทุน และวิกฤตในปัจจุบันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น เมื่อเร็วๆ นี้ บริษัทของฉันได้ทำการสำรวจ ความคิดเห็น ของนักลงทุนเอกชนกว่า 100 ราย เพื่อทำความเข้าใจว่าวิกฤตด้านสาธารณสุขส่งผลกระทบต่อการตัดสินใจลงทุนของพวกเขาอย่างไร การสำรวจแสดงให้เห็นว่านักลงทุนหุ้นเอกชนสำรอง 54 เปอร์เซ็นต์ของเงินทุนสำหรับการลงทุนใหม่ นี่เป็นการลดลงเล็กน้อยจากระดับก่อนเกิดวิกฤต เมื่อนักลงทุนใช้เงินทุน 62% ในการซื้อกิจการและการลงทุน แต่ก็ไม่ได้ลดลงรุนแรงอย่างที่บางคนคิด
เราสามารถสรุปได้อย่างง่ายดายว่าผงแห้งในระดับสูงนั้นดีสำหรับเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กที่กำลังสำรวจทางเลือกทางออก อย่างไรก็ตาม บริษัท PE กำลังก้าวไปสู่ข้อตกลงขนาดใหญ่ ก่อนปี 2000 เกือบครึ่งหนึ่งของข้อตกลงทั้งหมดอยู่ที่ 100 ล้านดอลลาร์หรือน้อยกว่าแต่ตอนนี้มีเพียงหนึ่งในสี่ของข้อตกลงที่จัดอยู่ในหมวดหมู่นี้
ที่เกี่ยวข้อง: 3 แผนการออกจากธุรกิจที่ใช้งานได้จริง
รูปแบบทุนส่วนตัวมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจขนาดเล็ก
ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้ Leonhardt รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จาก Zach Perry ซึ่งแสดงความสนใจซื้อบริษัทของเขา เพอร์รีไม่ได้โทรหานายหน้าธุรกิจขนาดเล็ก บริษัทเอกชน หรือผู้ซื้อเชิงกลยุทธ์ เมื่อ 2 ปีก่อน เพอร์รีได้จัดตั้งองค์กรที่ได้รับการสนับสนุนจากกองทุนค้นหาโดยมีเป้าหมายในการเข้าซื้อกิจการบริษัท รูปแบบกองทุนค้นหาถูกคิดค้นขึ้นที่ Stanford เมื่อกว่า 20 ปีที่แล้ว แต่เป็นที่รู้จักน้อยกว่าหุ้นเอกชนหรือเงินร่วมลงทุน โดยทั่วไปแล้วจะเกี่ยวข้องกับ “ผู้ค้นหา” หนึ่งหรือสองคนที่เข้าหากลุ่มสำนักงานครอบครัวและถามว่าพวกเขาต้องการเงินทุนสำหรับระยะเวลาสองปีหรือไม่ในขณะที่ค้นหาบริษัทที่จะซื้อกิจการ
Credit : สล็อต
