แม้ว่าการคุกคามของการเปิดเผยจะมีขนาดใหญ่มาเป็นเวลานานในรายชื่อจานเสียงของพวกเขา แต่ พลังขับเคลื่อนของ Arcade Fireกลับถูกพบในเพลงที่เชื้อเชิญให้เราโอบกอดคอที่เต็มไปด้วยน้ำมูกที่มาจากการระลึกว่าเรายังมีชีวิตอยู่ ในช่วงเวลากว่าทศวรรษที่ผ่านมา วิน บัตเลอร์คร่ำครวญถึงการสูญเสียซานฟรานซิสโกและร้องเพลงเกี่ยวกับการบรรจุหีบห่อ ในอัลบั้มชุดที่ 6 ที่ยอดเยี่ยมของ Arcade Fire ดูเหมือนว่าสิ่งต่างๆ จะยิ่งแย่ลงไปอีก ตอนนี้
มันคือแคลิฟอร์เนียทั้งหมดที่เขาจินตนาการว่ากำลังสูญเสีย
แต่ถึงแม้จะเกิดความหายนะ บัตเลอร์ยอมรับว่า “ไม่เลวเลยแม้แต่น้อย”
ในรายงานการประชุมชุดใหม่อันตระการตาที่มีชื่อว่า “End of the Empire I-IV”
คุณเชื่อหรือไม่ว่าเขาเป็นตัวบ่งชี้ที่ชัดเจนเกี่ยวกับสิ่งที่คุณจะทำกับ “เรา” นับเป็นการเปิดตัวครั้งแรกของ Arcade Fire ในรอบห้าปี บันทึกนี้หลีกเลี่ยงความเห็นถากถางดูถูกที่ไม่เหมาะสมของความพยายามครั้งสุดท้ายของพวกเขา และแทนที่ด้วยแบรนด์ร็อคที่เขย่าขวัญอย่างแรงซึ่งจะเป็นบัตรโทรศัพท์อันเป็นเอกลักษณ์ตลอดไป
นักออกแบบสิ่งมีชีวิต ‘เหยื่อ’ ผ่าน 20 แนวคิดก่อนที่จะสร้างนักล่าที่สมบูรณ์แบบสำหรับคู่หูที่แต่งงานกันของ Butler และ Régine Chassagne เป็นสูตรที่ใช้ได้ผลอย่างมหัศจรรย์ตั้งแต่วงดนตรีของพวกเขาตีฉากครั้งแรกด้วย “งานศพ” ในปี 2547 สถิติดังกล่าวเริ่มต้นขึ้นอย่างรวดเร็วสำหรับ Arcade Fire ซึ่งเปลี่ยนจากผู้ชื่นชอบอินดี้มาเป็นเฮดไลน์เนอร์ในงานเทศกาล
ไปจนถึงผู้ชนะรางวัลแกรมมีสำหรับอัลบั้มแห่งปี
เมื่อพิจารณาถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงหกปีที่ผ่านมา เป็นที่เข้าใจได้ว่ากลุ่ม (ซึ่งมีริชาร์ด รีด แพร์รี, ทิม คิงส์เบอรี, เจเรมี การา และจนกระทั่งปีที่แล้ว วิล บัตเลอร์ น้องชายของวิน) จะมองหาการสำรวจ บิตของอาณาเขตใหม่ จากจุดหมุนนี้ทำให้เกิดสไตล์ที่กระวนกระวายใจและเต็มไปด้วยดิสโก้ของ “Reflektor” ปี 2013 และการดูถูกเหยียดหยามของ “Everything Now” ในปี 2017
ท้ายที่สุดแล้ว วงหลังก็ดูแย่สำหรับกลุ่มที่สร้างความประทับใจให้แฟนๆ เป็นครั้งแรก ด้วยความแข็งแกร่งของความจริงใจที่ปราศจากการขอโทษ แต่ด้วย “เรา” Arcade Fire ได้กลั่นกรองผลงานที่ดีที่สุดในอดีตให้เป็นผลงานชิ้นใหม่ที่น่าทึ่งซึ่งใช้เวลา 40 นาทีซึ่งมีความลึกซึ้งและความจริงใจอย่างลึกซึ้ง
ด้วยอัลบั้มที่สั้นที่สุดของ Arcade Fire จนถึงปัจจุบัน คราวนี้ก็มีความเงียบอย่างน่าประหลาดใจสำหรับผลงานเพลงของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ยังคงห่างไกลจากความนิ่งสงบ ลมหายใจที่ “เรา” นั้นสะท้อนถึงความเป็นผู้ใหญ่ของวงดนตรี ร่วมกับโปรดิวเซอร์ไนเจล ก็อดริชร่วมเดินทางด้วย แนวทางแบบย่อส่วนทำให้เกิดความอัศจรรย์ในการจุดประกายความรักในแคมป์ไฟของ “Unconditional I (ลุคเอาท์ คิด)” และเพลงบัลลาดที่ขับด้วยเปียโนของเพลงเปิดเรื่อง “Age of Anxiety I”
อย่างไรก็ตาม อย่างดีที่สุด “เรา” เป็นเรื่องราวความรักหลังวันสิ้นโลกที่ผสมผสานกับความเร่งด่วนเฉพาะคนรักจริง (และภัยคุกคามจากการเปิดเผยที่แท้จริงหรือสองคน) เท่านั้นที่สามารถให้ได้
เครดิต : ดูดวงไพ่ยิปซี | รีวิวที่พัก | รีวิวคาเฟ่ | วิธีลดน้ำหนัก | รีวิวอนิเมะ ญี่ปุ่น
