โดย ยาเซมิน สะพลาโคกลู เซ็กซี่บาคาร่า เผยแพร่ 14 พฤศจิกายน 2019ยานสํารวจดาวอังคารของนาซาตั้งอยู่ในพื้นที่ Marias Pass ของภูเขาชาร์ปตอนล่าง (เครดิตภาพ: นาซา / JPL- คาลเทค / MSSS)มีบางอย่างแปลก ๆ เกี่ยวกับออกซิเจนในชั้นบรรยากาศเหนือปล่องภูเขาไฟเกลของดาวอังคาร: ระดับของมันผันผวนอย่างมากเมื่อฤดูกาลเปลี่ยนไป และการขี่จักรยานออกซิเจนลึกลับนี้ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยเคมีที่รู้จักใด ๆ ซึ่งเป็นการศึกษาใหม่ที่พบ
ปล่องภูเขาไฟเกลเป็นพายุดีเปรสชันกว้าง 96 ไมล์ (154 กิโลเมตร) ซึ่งเกิดจากการตกของดาวตก
เมื่อ 3.5 พันล้านถึง 3.8 พันล้านปีก่อน ยานสํารวจความอยากรู้อยากเห็นของนาซาได้สํารวจปล่องภูเขาไฟมาตั้งแต่ปี 2012 เมื่อมันลงจอดที่เชิงเขาชาร์ป ซึ่งเป็นภูเขาขนาดยักษ์ใจกลางปล่องภูเขาไฟ ตามรายงานของนาซา ในช่วงสามปีที่ผ่านมาดาวอังคาร (กว่าห้าปีของโลก) โรเวอร์ได้หายใจในอากาศเหนือปล่องภูเขาไฟเกลและวิเคราะห์ชั้นบรรยากาศโดยใช้เครื่องมือที่เรียกว่าการวิเคราะห์ตัวอย่างที่ดาวอังคาร (SAM) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของห้องปฏิบัติการเคมีแบบพกพาเจ้าหน้าที่ของนาซากล่าวในแถลงการณ์
ที่เกี่ยวข้อง: ภาพถ่าย: ปล่องภูเขาไฟเกลบนดาวอังคาร
SAM ยืนยันว่า 95% ของชั้นบรรยากาศของดาวอังคารประกอบด้วยคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) และอีก 5% เป็นการรวมกันของไนโตรเจนโมเลกุล (อะตอมไนโตรเจนสองอะตอมที่ผูกติดกัน) ออกซิเจนโมเลกุลอาร์กอนและคาร์บอนมอนอกไซด์ SAM ยังพบว่าเมื่อก๊าซ CO2 แข็งตัวที่ขั้วโลกในช่วงฤดูหนาวของดาวอังคารความดันอากาศของดาวเคราะห์ทั้งดวงจะลดลง เมื่อ CO2 ระเหยไปในเดือนที่อากาศอบอุ่นความดันอากาศจะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง อาร์กอนและไนโตรเจนคาดการณ์ได้ว่าจะขึ้นและลงขึ้นอยู่กับปริมาณ CO2 ในอากาศ
แต่เมื่อ SAM วิเคราะห์ระดับออกซิเจนในปล่องภูเขาไฟ ผลลัพธ์ก็น่าประหลาดใจ: ระดับออกซิเจนเพิ่มขึ้นสูงกว่าที่คาดไว้มาก — มากถึง 30% ของระดับพื้นฐานในฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อน — จากนั้นก็ลดลงสู่ระดับที่ต่ํากว่าที่คาดการณ์ไว้ในฤดูหนาว
”เรากําลังดิ้นรนเพื่ออธิบายเรื่องนี้” เมลิสซา เทรนเนอร์ ผู้เขียนนํา นักวิทยาศาสตร์ดาวเคราะห์ที่ศูนย์การบินอวกาศก็อดดาร์ดของนาซาในรัฐแมริแลนด์กล่าวในแถลงการณ์ “ความจริงที่ว่าพฤติกรรมของออกซิเจนไม่สามารถทําซ้ําได้อย่างสมบูรณ์แบบทุกฤดูกาลทําให้เราคิดว่ามันไม่ใช่ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับพลวัตของบรรยากาศ” หรือกระบวนการทางกายภาพใด ๆ ที่เกิดขึ้นในชั้นบรรยากาศเช่นการล่มสลายของโมเลกุล คําอธิบายที่เป็นไปได้ทั้งหมดที่พวกเขาคิดขึ้นมานั้นสั้นมาก
แต่ “มันต้องเป็นแหล่งสารเคมีและจมลงซึ่งเรายังไม่สามารถอธิบายได้”
ปริศนานี้ชวนให้นึกถึงความลึกลับที่คล้ายกันเกี่ยวกับระดับมีเทนในปล่องภูเขาไฟ: SAM ก่อนหน้านี้พบว่าระดับมีเทนที่ไม่สามารถแยกแยะได้โดยทั่วไปบางครั้งเพิ่มขึ้นประมาณ 60% ในฤดูร้อนและดิ่งลงในช่วงเวลาสุ่มอื่น ๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ”เราเริ่มเห็นความสัมพันธ์ที่ยั่วเย้าระหว่างมีเธนและออกซิเจนในช่วงที่ดีของปีดาวอังคาร” Sushil Atreya ศาสตราจารย์ด้านวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมภูมิอากาศและอวกาศที่มหาวิทยาลัยมิชิแกนใน Ann Arbor กล่าวในแถลงการณ์ “ฉันคิดว่ามีบางอย่างกับมัน” แต่ไม่มีใครรู้ว่า “บางสิ่งบางอย่าง” นั้นคืออะไรเขากล่าวเสริม
ทั้งออกซิเจนและมีเธนสามารถผลิตได้ทางชีวภาพ (เช่นจุลินทรีย์) และทางธรณีวิทยา (เช่นทางน้ําและหิน) และนักวิทยาศาสตร์ไม่ทราบว่ากระบวนการใดสามารถผลิตองค์ประกอบส่วนเกินได้ อย่างไรก็ตามสําหรับความผิดหวังของนักล่ามนุษย์ต่างดาวมีแนวโน้มมากขึ้นที่ออกซิเจนส่วนเกินและมีเธนเป็นผลมาจากกระบวนการทางธรณีวิทยาตามแถลงการณ์ ปัจจุบันแหล่งออกซิเจนส่วนเกินที่เป็นไปได้มากที่สุดคือดินดาวอังคารทีมรายงาน แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนั้นพวกเขาไม่รู้ว่าอะไรในดินกําลังปล่อยออกซิเจนออกสู่ชั้นบรรยากาศมากขนาดนี้ผลการวิจัยได้รับการตีพิมพ์เมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายนในวารสารการวิจัยทางธรณีฟิสิกส์: ดาวเคราะห์.
มดไม่กี่สายพันธุ์ที่กินเนื้อเป็นอาหารอย่างเคร่งครัดเช่นมดกองทัพ (Eciton burchelli) และพวกมันเป็นเหยื่อของสัตว์หลากหลายชนิดเช่นกิ้งก่าไก่หมูและแพะตาม Pests.org (เปิดในแท็บใหม่). นอกจากนี้ยังมีมดกินพืชสมุนไพรไม่กี่ชนิดเช่นมดตัดใบที่กินพืชและเชื้อราหลากหลายชนิดตาม สวนสัตว์แซนดีเอโก (เปิดในแท็บใหม่).มดมีอาหารที่หลากหลาย บางชนิดชอบขนมปังหวานเช่นโดนัทนี้ ไม่สามารถตําหนิพวกเขาได้ (เครดิตภาพ: Shutterstock)ทั่วโลกมดมีบทบาทในการรักษาระบบนิเวศในท้องถิ่นให้แข็งแรง ตัวอย่างเช่นมดมีบทบาทอย่างมากในป่าฝนเขตร้อนโดยการกระจายสารอาหารตามบทความปี 2017 ที่ตีพิมพ์ใน วารสารนิเวศวิทยาสัตว์ (เปิดในแท็บใหม่). ผู้เขียนประเมินว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของการกระจายสารอาหารในป่าฝนเขตร้อนของเขตอนุรักษ์ลุ่มน้ํามาลิเอาในมาเลเซียดําเนินการโดยมดเซ็กซี่บาคาร่า / ที่เที่ยว
